Zdarza się, że u sporej części osób, które chorują na astmę, nadciśnienie, miażdżycę, chorobę niedokrwienną serca czy nadczynność tarczycy występuje nieregularny, przyspieszony lub zwolniony rytm serca, jest to tak zwana arytmia.
Niezbędny narząd w naszym organizmie
Na początku warto wspomnieć o funkcjonowaniu serca. Jak wiadomo ten narząd podlega działaniu układu przewodzącego, dzięki czemu praca serca jest niezależna od naszej woli. Na szybkość pracy serca wpływają również hormony jak na przykład tyroksyna i adrenalina, która przyspiesza pracę serca.
Warto zwrócić uwagę, że częstotliwość akcji serca zależy również od wieku, gdyż wieku niemowlęcym jest ona dość szybka, a wieku już około 2-4 lat już wolniejsza. Warto wiedzieć, że dzieci w tym wieku mają spore serce w porównaniu do reszty ciała, dlatego bardzo wolno się męczą. Natomiast u dorosłego człowieka, który pozostaje w spoczynku serce kurczy się mniej więcej 70 razy na minutę.
Kiedy pojawiają się zaburzenia rytmu serca?
Pojawiają się one gdy dojdzie do zakłócenia pracy naszego serca, w takim przypadku zamiast prawidłowej ilości skurczów może pojawić się zwolnienie akcji serca czyli tak zwana bradykardia lub tachykardia czyli przyspieszenie, a co za tym idzie większa ilość skurczów.
Zdarza się że przyspieszenie akcji serca może pojawić się na skutek silnych emocji i stanów jak na przykład stres, radość czy też lęk i strach. W takim przypadku nie jest to groźny dla naszego życia stan ponieważ po minięciu danych emocji serce powraca do swojego normalnego rytmu.
Jak można wykryć arytmię?
Jeśli występują zaburzenia rytmu należy udać się na badanie EKG, które przeprowadza się za pomocą elektrokardiografu. Podczas takiego badania elektrograf przenosi na papier naszą czynność bioelektryczną serca na bieżąco. Warto wiedzieć, że elektrody które są przyczepiane podczas badania do naszej skóry mają za zadanie rejestrować impulsy elektryczne. Te impulsy elektryczne, które powstają w sercu docierają do powierzchni naszej skóry.
Dlaczego zaburzenia pracy serca występują?
Tego typu zaburzenia mogą pojawić się na skutek nieprawidłowej pracy układu przewodzącego serca, a jednym z najważniejszych elementów tego układu jest węzeł zatokowo-przedsionkowy. Jeśli dojdzie do zaburzeń związanych z tym węzłem może dojść do poważnej arytmii, gdyż jest to tak zwany fizjologiczny rozrusznik serca.
Arytmia – na czym ona polega?
Jak wiadomo, te zaburzenia mogą objawiać się pojawieniem się nieoczekiwanych skurczów, które wystąpią za szybko lub też zwolnieniu bądź też przyspieszeniu rytmu zatokowego, mimo że układ będzie działał prawidłowo. Zaburzenia rytmu serca mogą również polegać na wytwarzaniu skurczów komorowych, które powstają na skutek nieregularnego przewodzenia bodźców z przedsionków do nadrzędnego ośrodka automatyzmu, którym jest węzeł zatokowo-przedsionkowy.
Czym jest migotanie przedsionków?
Najgroźniejszą postacią arytmii jest migotanie przedsionków, która może prowadzić do zgonu jeżeli nie zostaną podjęte odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania jak np. defibrylacja. W trakcie tej arytmii przedsionki praktycznie wcale się nie kurczą, a krew znajdująca się w nich może przekształcać się w skrzepliny, które z kolei mogą doprowadzić do zamknięcia światła tętnicy co może doprowadzić nawet do martwicy. Zazwyczaj jedną z najpoważniejszych konsekwencji tego zaburzenia jest udar niedokrwienny mózgu.
Jakie objawy występują w czasie arytmii?
Zdarza się, że te zaburzenia przebiegają bezobjawowo, ale przeważnie dają one różne objawy. Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów jest kołatanie serca, które przeważnie objawia się uczuciem nierównego i bardzo szybkiego bicia serca. Innym objawem jest silna potrzeba kaszlu lub uczucie dławienia. Może również pojawić się częstoskurcz w czasie którego pacjent może odczuwać zawroty głowy lub nawet zemdleć. Kolejnymi objawami mogą być na przykład ból w klatce piersiowej w okolicy serca, duszność czy też ogólne osłabienie.
Arytmia serca – leczenie
W zależności od rodzaju zaburzenia oraz objawów, które występują lekarz może podjąć różne działania. Lekarz często stara się usunąć najpierw przyczynę danej arytmii, która na przykład może wynikać z niedoczynności, czyli braku hormonów. U pacjentów z tego typu zaburzeniami często podaje się leki jak beta-blokery, które świetnie sprawdzają się w przypadku nadciśnienia tętniczego lub choroby niedokrwiennej. W przypadku poważnej arytmii lekarz może nawet zalecić wszczepienie rozrusznika serca lub zastosowanie kardiowersji elektrycznej.
