Bardzo wiele kobiet w ciąży stara się zrobić wszystko, aby móc najlepiej jak to tylko możliwe zadbać o zdrowie swojego dziecka, które ma wkrótce pojawić się w ich życiu. Z pewnością jedną z najrozsądniejszych rzeczy, którą można zrobić w trosce o przyszłość malucha, jest wykonywanie wszystkich zalecanych badań prenatalnych. Czym jest test PAPP-A, co jest w stanie wykryć i kiedy można go wykonać?

Na czym polega test PAPP-A?

Test PAPP-A polega na zbadaniu stężenia białka PAPP-A. Nie jest to badanie inwazyjne, ani w żaden sposób zagrażające rozwijającej się ciąży. Przed badaniem ciężarnej zostaje pobrana próbka krwi, którą następnie analizuje się w laboratorium. Co ciekawe, przyszła mama nie musi zjawiać się na tym badaniu na czczo tak, jak ma to miejsce w przypadku standardowych badań morfologicznych. Niezależnie od posiłków, które zjadła kobieta, test PAPP-A wykaże właściwe stężenie białka w jej krwi.

Zbyt niskie stężenie białka PAPP-A to zwiększone ryzyko zachorowania przez dziecko na zespół Downa, Pataua lub Edwardsa. Warto jednak pamiętać, że niepokojący wynik testu nie jest potwierdzeniem pojawienia się wad genetycznych u rozwijającego się dziecka. Jest to natomiast powód, dla którego ciężarna kobieta powinna udać się na dalszą diagnostykę. Wysokie stężenie białka PAPP-A, które da dobry wynik przeprowadzonego testu, także nie może być traktowane jako całkowite wykluczenie pojawienia się wad wrodzonych. Przeczytaj o badaniu na stronie https://diag.pl/sklep/badania/papp-a-kryptor/, żeby zdobyć jeszcze pełniejsze informacje na ten temat.

Jakie choroby wykrywa test PAPP-A?

Test PAPP-A wykrywa wrodzone wady genetyczne, których źródło leży w dodatkowym chromosomie. Zależnie od tego, w której parze chromosomów wykrywa się nieprawidłowości, można diagnozować ryzyko pojawienia się u dziecka konkretnej choroby.

Zespół Downa to najbardziej popularny zespół wad genetycznych wiążący się z trisomią chromosomu 21. Osoby, których dotknęła ta dolegliwość, cechują się zwykle niską sprawnością intelektualną i niestety zmagają się one z wysokim ryzykiem występowania chorób serca.

Za pojawienie się zespołu Edwardsa odpowiada trisomia chromosomu 18. Dzieci, u których zdiagnozowano ten zespół wad genetycznych, mają niską masę urodzeniową, występują u nich różnego rodzaju deformacje, najczęściej głowy, czaszki i twarzy, oraz zaburzenia pracy serca czy innych ważnych dla życia organów. Już w ciąży matka powinna zdawać sobie sprawę w podwyższonego ryzyka poronienia.

Zespół Pataua to nic innego, jak trisomia chromosomu 13. Dzieci, które pojawiają się na świecie z tym właśnie zespołem wad genetycznych, cechują się niską wagą urodzeniową, niskim napięciem mięśniowym, a zaraz po urodzeniu zwykle diagnozuje się u nich także wady serca, nerek, płuc, czy wzroku.

Kiedy można wykonać test PAPP-A?

Test PAPP-A wykonuje się w I trymestrze ciąży, dokładnie pomiędzy 11 a 14 tygodniem jej trwania. Czas ten pokrywa się z terminem wykonania badania ultrasonograficznego, podczas którego lekarz powinien ocenić przezierność karku dziecka. Jeśli znajdzie on nieprawidłowości na etapie tego badania, podwyższa to znacznie ryzyko wykrycia niskiego stężenia białka PAPP-A we krwi ciężarnej, a tym samym diagnostykę pod kątem ewentualnych wad genetycznych rozwijającego się płodu.

Test PAPP-A jest badaniem płatnym, jednak pewna grupa kobiet, którą określa się mianem grupy podwyższonego ryzyka, może korzystać z dofinansowania tego badania zapewnianego przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Są to kobiety:

  • powyżej 35 roku życia;
  • których poprzednie dziecko urodziło się z wadą wrodzoną;
  • które otrzymały niepokojące informacje podczas badania ultrasonograficznego;
  • które same żyją z wadą genetyczną;
  • których partner ma w swojej bliskiej rodzinie osobę żyjącą z wrodzoną wadą genetyczną.
[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here