Gdy doszło już do najgorszego i przeszliśmy przez zwała zachowując życie, nadchodzi moment na leczenie. Poniżej pokazujemy, co należy robić po zawale: jak o siebie dbać, jak się odżywiać, jak często chodzić do lekarza.
Co zrobić, gdy mamy podejrzenie, że nadchodzi drugi zawał?
Przede wszystkim warto wiedzieć, jak zachować się, gdy sytuacja się powtórzy. Zawały serca mają to do siebie, że mogą nawracać. Co robić, gdy poczujemy nagły uporczywy piekący ból w klatce piersiowej? Koniecznie trzeba się wówczas położyć i zażyć nitroglicerynę. Ból w klatce zazwyczaj zmniejsza się już po pierwszej dawce.
Jeśli ból po kilku minutach nie ustępuje, a nawet się wzmaga, wówczas trzeba jak najszybciej udać się do lekarza. W oczekiwaniu na pogotowie należy przyjąć prewencyjnie również zastrzyk oraz wziąć nitroglicerynę również na język. Jeśli to wszystko nie pomaga, należy wziąć aspirynę i spokojnie czekać na karetkę pogotowia.
Odbudowa mięśnia sercowego po zawale
Jeśli jednak zawały serca nie nawracają, należy skupić się na odbudowie swojego stanu zdrowia. Jak wiemy, przyczyną zawału serca jest nieprawidłowy przepływ krwi przez komorę sercową. Zapchane tętnice (najczęściej przez miażdżycę) nie mogą doprowadzać krwi do pompy, dlatego pompa przestaje działać.
Tętnice można udrażniać operacyjnie lub farmakologicznie. Gdy decydujemy się na przyjmowanie leków po zawale, powinny być to środki takie jak te z grupy fibrynolitycznej. Pamiętajmy, że jeśli wdrożymy leczenie od razu po zawale, wówczas mamy największe szanse na odbudowę mięśnia sercowego.
Operacja po zawale
W Polsce większość pacjentów decyduje się na przejście przez kilka operacji po zawale. Niepraktykowane jest pozostawanie jedynie przy leczeniu farmakologicznym. Z tego też powodu w naszym kraju mamy doskonałe oddziały kardiologiczne – podobno jedne z najlepszych w Europie. Mamy tak doświadczonych kardiologów jak Chicago chirurgów wyspecjalizowanych w szyciu pacjentów po ranach postrzałowych z broni palnej.
Zawał serca – leczenie zabiegowe
Po pierwsze, ustala się jak bardzo zapchane są tętnice doprowadzające krew do serca (czyli tak zwane tętnice wieńcowe). Następnie, wprowadza się fizycznie do tętnic cewniki, które mają za zadanie poszerzyć światło tych specyficznych, życiodajnych rurek. Taki zabieg nazywa się angioplastyką tętnic wieńcowych.
Aby angioplastyka została wykonana poprawnie, na początku wprowadza się do żył kontrast – dzięki temu na prześwietleniach łatwo widać, gdzie krew ma problemy z przepływem. Pamiętajmy, że już samo podanie kontrastu nie jest dla zdrowia człowieka obojętne, podobnie jak podanie znieczulenia podczas operacji. Również rekonwalescencja po każdym zabiegu wymaga od nas nieco straconego czasu. Dlatego warto przede wszystkim zapobiegać zawałom, zamiast je później tak długo i uporczywie leczyć.
By-passy
Zamiast wspomnianej angioplastyki tętnic wieńcowych czasami stosuje się zakładanie by-passów. Taka operacja jest bardziej inwazyjna niż angioplastyka. Po pierwsze, wstawienie by-passów wymaga otworzenia klatki piersiowej chorego. Konieczne jest całkowite uśpienie chorego. Wstawienie by-passów nie powoduje, że stare tętnice wieńcowe mają być lepszej jakości.
W przypadku tego zabiegu buduje się nowe drogi przepływu krwi, które mają być jakby objazdem. Po zabiegu wstawienia bypassów chory musi przebywać na oddziale przez kilka dni, aby dojść do siebie w warunkach szpitalnych i być pod stałą opieką pielęgniarzy oraz lekarzy. Czas pobytu po zabiegu zależy od tego, jak szybko pacjent dochodzi do siebie.
Leki podawane w czasie 2 dni po zawale
Po zawale choroby przebywa na oddziale przez około dwa dni. Wówczas wykonuje się wszystkie podstawowe badania mające na celu ocenić rozległość zawału oraz stan zdrowia człowieka po zawale.
W szpitalach przygotowano w tym celu specjalne oddziały intensywnej opieki kardiologiczne. Chory w czasie pobytu w szpitalu po zawale podłączony jest do urządzeń, które dają na monitorach pełen obraz, który dają wskaźniki z badań EKG prowadzonych nieustannie na żywo.
W czasie tych dwóch dni chory przyjmuje dość dużo lekarstw. Przede wszystkim są to leki z grupy azotanów. Konieczne jest też przyjmowanie leków przeciwbólowych, a także leków zapobiegających krzepliwości krwi. Konieczne jest też podawanie leków ECAI oraz leków ARB.
Po wyjściu ze szpitala
Po wypisie ze szpitala, istotna jest zmiana przyzwyczajeń. Zmiana diety na zdrowszą, a także zażywanie ruchu to bardzo istotne elementy profilaktyki. Warto utrzymywać wagę ciała i przestać palić papierosy. Niewskazane jest również picie alkoholu. Jeśli chorujemy również na cukrzycę, konieczne jest intensywne jej leczenie.
