Serce jest głównym narządem układu krwionośnego człowieka, odpowiada za wszystkie procesy zachodzące w organizmie oraz jest niezbędne to normalnego funkcjonowania. Niestety wraz z rozwojem cywilizacji, któremu towarzyszy coraz większa ilość stresu, szybszy styl życia, brak aktywności fizycznej, a także niezdrowa dieta, coraz częściej odnotowywane są schorzenia najważniejszego mięśnia w naszym organizmie, a jednym z nich jest migotanie serca, które zalicza się do najczęściej występujących objawów arytmii.
Choroba ta może być tragiczna w skutkach, gdyż nieleczona prowadzi do udarów mózgu, niepełnosprawności, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci.
Migotanie serca polega na tym, iż zostaje zaburzony rytm jego pracy, co objawia się nierównomiernymi oraz przyspieszonymi skurczami przedsionków. Bardzo mała częstotliwość, wynosząca od trzystu pięćdziesięciu do siedmiuset skurczy na minutę powoduje jedynie minimalny spazm, powodujący zaleganie krwi w formie skrzepów.
Jest to bardzo niebezpieczne dla zdrowia, gdyż skrzeplina może dostać się do naczynia mózgowego wraz z krwią, co w skrajnych przypadkach powoduje jego zatkanie, a w konsekwencji martwicę oraz niedokrwienie części mózgu, zwane udarem, będącym najczęstszym skutkiem wywołanym przez migotanie przedsionków.
U ponad trzydziestu pięciu procent pacjentów z arytmią dochodzi do niedotlenienia mózgu, któremu bezpośrednio towarzyszy niedotlenienie całego organizmu. Migotanie serca wymusza na mięśniu jego intensywniejszą pracę, która może być bezpośrednią przyczyną jego niewydolności, powodującej martwice mózgu, otępienie, a w skrajnych przypadkach nawet zgon.
Migotanie serca może mieć różne postaci, a najczęstszą z nich jest tak zwane napadowe, okresowe migotanie serca, które charakteryzuje się samodzielnym rozpoczęciem oraz zakończeniem w przeciągu tygodnia. Drugą odmianą jest ciągłe, tak zwane przetrwałe migotanie serca, które charakteryzuje się tym, iż nie zanika ono samoistnie, po upływie siedmiu dni, a arytmia trwa dłuższy czas.
Jeszcze bardziej dokuczliwą postacią choroby jest przetrwałe długo trwające migotanie serca, które trwa przez okres dłuższy niż jeden rok. W skrajnych przypadkach u pacjentów obserwuje się utrwalone migotanie serca, w przypadku którego arytmia występuje nawet po wprowadzeniu właściwej terapii, tak zwanej kardiowersji, która przywraca sercu odpowiedni rytm.
Przyczyn migotania serca jest wiele, a do najczęstszych z nich można zaliczyć przede wszystkim choroby układu krążenia oraz choroby naczyniowe, takie jak wady zastawek serca, zapalenie osierdzia, chorobę wieńcową, wady wrodzone serca, nadciśnienie tętnicze, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia, powikłania po operacjach serca, przede wszystkim by-passach.
Migotanie serca może również wystąpić jako skutek uboczny przyjmowania niektórych leków, a także używek, w postaci alkoholu, papierosów, kofeiny, narkotyków oraz dopalaczy. Schorzenie jest często wywoływane przez inne choroby, takie jak skrobiawica, sarkoidoza, hemochromatoza, cukrzyca, choroby płuc, nadczynność tarczycy, a także nowotwory.
Migotanie serca może na początku przebiegać bezobjawowo, natomiast w późniejszym stadium choroby zaczynają pojawiać się zróżnicowane symptomy, takie jak szybkie lub bardzo szybkie bicie serca, które jest nazywane galopującym, a także łomotanie i kołatanie serca, zawroty głowy, omdlenia, napady zimnych potów, chroniczne zmęczenie, niepokój, napady lęku oraz stany depresyjne. Pacjenci skarżą się również na bardzo szybkie męczenie się, przez co nie mogą podejmować nadmiernej aktywności fizycznej.
W przypadku zaobserwowania u siebie powyższych objawów powinno się niezwłocznie skontaktować z lekarzem, który wykona badania niezbędne do zdiagnozowania choroby. Symptomy te mogą również wiązać się z innymi schorzeniami, a niekoniecznie oznaczać migotanie serca, dlatego zachodzi konieczność wykonania szczegółowej diagnozy, która rozpoczyna się od przeprowadzenia z pacjentem szczegółowego wywiadu, odnośnie częstotliwości oraz intensywności arytmii.
Na tej podstawie lekarz określa odpowiednią metodę badań, w przypadku częstych napadów wystarczającym będzie zastosowanie metody Holtera, polegającej na całodobowej rejestracji pracy serca, przy użyciu EKG. Jeżeli migotanie serca występuje rzadziej, wówczas konieczne jest położenie pacjenta w szpitalu oraz monitorowanie rytmu serca przez około cztery tygodnie. Czasami stosowane są również prostsze metody diagnozowania, takie jak mierzenie tętna metodą palpacyjną.
