Decyzja o życiu w trzeźwości to dopiero początek niełatwej drogi do zdrowia. Zwłaszcza pierwsze etapy tego procesu mogą być bardzo wymagające. Na szczęście istnieje kilka zasad, dzięki którym nasze szanse na utrzymanie abstynencji stają się znacznie większe. Co robić, by móc liczyć na sukces terapeutyczny?

Jak unikać alkoholu?

Dla nałogowca całkowite odstawienie alkoholu wiąże się z ogromnymi, życiowymi zmianami. W końcu do tej pory cała jego rzeczywistość kręciła się wokół picia. Alkohol pochłaniał niemal cały jego czas, zasoby umysłowe oraz pieniądze. Aby wytrwać w postanowieniu o trzeźwości, należy więc ograniczyć kontakt z tą substancją psychoaktywną do minimum. Pozbądź się z domu alkoholu, a jeśli poczujesz taką potrzebę – również kieliszków, kufli, korkociągów i innych przedmiotów, które kojarzą ci się z piciem. Nie bierz udziału w imprezach i spotkaniach, podczas których jest spożywany alkohol, nawet jeżeli są to ważne przyjęcia rodzinne. Nie bywaj w miejscach związanych ze spożywaniem tego środka: pubach, barach, klubach nocnych, a nawet restauracjach. Nie pij również piwa bezalkoholowego lub tzw. „szampana dla dzieci”. Pamiętaj, że każdy kontakt ze smakiem lub zapachem alkoholu może się wiązać z groźbą nawrotu. Zwracaj więc baczną uwagę na takie niepozorne produkty jak płyn do spryskiwaczy, perfumy, płyn do płukania jamy ustnej czy słodycze z dodatkiem różnego rodzaju trunków.

Zdrowy i zbilansowany styl życia

Jednym z kluczowych zaleceń dla trzeźwiejących alkoholików jest dbanie o zdrowy, spokojny styl życia. Zgodnie z programem HALT (Hungry – głodny, Angry – rozgniewany, Lonely – samotny, Tired – zmęczony), należy unikać frustracji i złego samopoczucia. Głód fizyczny, niewyspanie, stres, samotność lub cierpienie mogą wywołać chęć napicia się w celu złagodzenia tych przykrych stanów. Warto dbać o zdrową, zbilansowaną dietę, właściwe nawodnienie, codzienną dawkę ruchu (najlepiej na świeżym powietrzu) oraz profilaktykę stresu. Oprócz tego bardzo istotna jest troska o swoją psychikę: otaczanie się życzliwymi, wspierającymi ludźmi, szukanie angażujących i satysfakcjonujących sposobów spędzania wolnego czasu, realizowanie swoich pasji oraz odpowiednia ilość relaksu.

Asertywność i dobre relacje społeczne

Picie alkoholu jest częścią naszej kultury: pijemy podczas ważnych uroczystości i spotkań towarzyskich, w celu świętowania sukcesów oraz „pocieszania się” po porażkach. Uzależnienie również może mieć kontekst społeczny. Większość alkoholików zaczęła pić pod wpływem perswazji znajomych i dalej piła głównie w ich towarzystwie. Trzeźwienie także staje się znacznie łatwiejsze przy udziale i wsparciu bliskich. Jeśli zależy nam na zdrowych życiu i abstynencji, należy w pierwszej kolejności zastanowić się nad swoimi relacjami społecznymi. Urwać kontakt z osobami toksycznymi, mającymi na nas zły wpływ i namawiającymi nas do picia (tzw. „kumplami od kieliszka”), a pielęgnować związki z wartościowymi ludźmi, którym zależy na naszym dobru. Poprosić rodzinę, by nie piła w naszym towarzystwie i dawała nam znać, jeśli zauważy niepokojące objawy mogące prowadzić do nawrotu choroby. Nie bać się prosić o pomoc i wsparcie wtedy, gdy tego potrzebujemy i czerpać pozytywną energię ze spotkań z inspirującymi osobami.

Przeczytaj też: Jak postępować z alkoholikiem w domu?

Sygnały ostrzegawcze

Jednym z zadań realizowanych podczas terapii alkoholizmu jest nauka rozpoznawania sygnałów ostrzegawczych zwiastujących możliwy nawrót. Zwykle należą do nich zbytnia pewność siebie lub brak wiary w możliwość utrzymania trwałej abstynencji, drażliwość, stany depresyjne, niezadowolenie z braku możliwości picia okazjonalnego (lub wręcz próby kontrolowanego spożywania alkoholu), odnowienie kontaktów z kompanami do picia, izolowanie się i odrzucanie prób pomocy, przekonanie, że jest się już całkowicie wyleczonym, przerwanie terapii lub niepojawianie się na spotkaniach AA, zmęczenie i nieregularny tryb życia. Warto sporządzić własną listę typowych objawów, a następnie dopisać do nich sytuacje, które mogą do nich doprowadzić oraz metody radzenia sobie z nimi. Taką listę należy nosić zawsze przy sobie, a także podzielić się nią z najbliższymi, by wiedzieli, jak reagować na niepokojące symptomy.

https://uzaleznienia-terapia.pl/

[Głosów:3    Średnia:3.3/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here