Prawie 10 milionów mieszkańców naszego kraju to dzieci i młodzież, które uczęszczają do placówek oświatowych. Jak wskazują statystyki, nawet 1/5 z tej grupy może cierpieć z powodu regularnych lub nawracających zaburzeń psychicznych. Najczęściej zaburzenia dają o sobie znać przed ukończeniem 14 roku życia. Niestety dostępność specjalistycznej pomocy jest dość ograniczona, a wiele młodych osób nie zdaje sobie sprawy gdzie szukać pomocy w walce ze swoimi problemami. Poniżej przyglądamy się z bliska tematyce zdrowia psychicznego młodych oraz podpowiadamy jakie są najczęstsze zaburzenia występujące w tym wieku.
Najczęstsze zaburzenia wśród młodych
W diagnozowaniu i terapii zaburzeń osób młodych wykorzystuje się międzynarodową klasyfikację ICD-10. W jej części wymienione zostały zaburzenia psychiczne oraz zachowania, wśród których znajdują się również te dotykające dzieci i młodzieży. Do tych rozpoznawanych w okresie szkolnym należą przede wszystkim:
– zaburzenia typu nerwicowego. W ich trakcie pojawiają się intensywne, nawracające i długo utrzymujące się stany lękowe, negatywne myśli lub czynności przymusowe. Młodzież dotknięta tymi zaburzeniami może mieć problemy z podejmowaniem interakcji towarzyskich oraz odnajdywaniem się w codziennych sytuacjach. Zaburzenia nerwicowe często skutkują powstaniem przewlekłych lęków lub fobii, a także mogą mieć oddziaływanie dezadaptacyjne.
– zaburzenia fizjologiczne dotyczące odżywiania. Występują częściej w przypadku dziewcząt niż chłopców. Mogą dotyczyć zarówno niewłaściwych nawyków żywieniowych, niewystarczającego spożycia posiłków, jak i wstrętu wobec przyjmowania pokarmów w ogóle. Często powstają pod wpływem presji środowiskowej oraz mogą współwystępować z innymi grupami zaburzeń.
– zaburzenia rozwoju psychologicznego. Obejmują przede wszystkim różnego typu zaburzenia w obszarze posługiwania się mową i językiem, zaburzenie funkcji i umiejętności szkolnych, a także kompleksowe zaburzenie rozwojowe – zespół Aspergera lub Retta.
– zaburzenia behawioralne i emocjonalne. Występują zazwyczaj już w okresie wczesnego dzieciństwa. Zalicza się tu zespół nadpobudliwości ruchowej, nazywany potocznie ADHD oraz inne zaburzenia z jego spektrum. Mogą powodować wystąpienie postaw buntowniczych i agresywnych, a także eskapistycznych i eliminujących.
– zaburzenia lękowe. Mogą dotyczyć symptomów somatycznych, behawioralnych i psychologicznych. Długo utrzymujący się lęk może mieć podłoże nerwicowe. Towarzyszyć mu może nadmierne napięcie i sztywność mięśniowa, problemy trawienne, bóle głowy, zaburzenia koncentracji i pamięci, rezygnacja z udziału w życiu towarzyskim i rodzinnym.
– zaburzenia depresyjne. Wbrew pozorom depresja to największa zmora w przypadku dzieci i młodzieży szkolnej. Występuje nawet u 2% dzieci oraz prawie 10% nastolatków. Na stany około depresyjne może cierpieć nawet 20% z nich. Objawy depresji mogą być mniej typowe w przypadku dzieci, a bardziej typowe u młodzieży starszej. Wszelkie obawy warto konsultować na bieżąco ze specjalistą, np. psycholog Wrocław. Typowymi symptomami wystąpienia depresji są długo utrzymujący się smutek, zobojętnienie na świat, utrata zdolności do odczuwania pozytywnych emocji, wycofanie się z życia towarzyskiego, brak empatii i brak motywacji do podejmowania codziennej aktywności.
